kocamla olan monoton ilişkimden bıkmıştım

Kendisi büyük şehirde kaldığından onu pek sık da göremezdim. Bir defasında kasabaya geldiğinde onun yaklaştığını görür görmez odama gidip önü açık gömleğimi giydim. En güzel kokumu sürerek evlerine gitmeye karar verdim. Çünkü biliyordum ki evlerinde kimse yoktu. Ailesi bahçeye çalışmaya gitmiş ve akşama kadar dönmeyeceklerdi. Bu da beş – altı saat demekti.
Kapılarına vardığımda her tarafım titriyordu.
Gülerek kapıyı açtı.
“Hoşgeldin” dedikten sonra ne istediğimi sordu. Bir yandan da gözleri boynumu ve göğüslerimi tarıyordu. Ben ise sabırsızlıkla ilgilendiğini belli eden bir söz söylemesini bekliyordum. Boğuk bir sesle evde ekmek kalmadığını varsa biraz ekmek almaya geldiğimi söyledim.
Mutfağa yöneldi. Ben de hemen avlu kapısını örterek peşinden gitlim. Bu sırada kocamı sordu. Kocamın ilçeye çalışmaya gitliğini ve üç – dört gün gelmeyeceğini söyledim. Benim sözüme cevaben imalı bir şekilde benim ne yaptığımı sorunca beklediğim anın geldiğini anladım.
Ben de aynı şekilde “Sen karın olmadan onbeş gün nasıl duruyorsun?” diye sordum.
“Asıl sensiz nasıl duruyorsun diye sorsana” dedi ve beni belimden kavradı. Dudaklarıma yapıştı. Bir taraftan gömleğimin düğmelerini çözüyor, eşarbımı çıkartıyor, bir taraftan da adımı mırıldanıyordu.